Hazır fırsat yaratmışken iki satır dahi olsa not düşeyim buraya dedim annecim:
3 gün önce anneler günüydü, babanla bana aynalı takı dolabı aldınız. Babanla onu planlarken kulaktan kulağa konuşmalarınız, bu esnada senin göz ucuyla beni kontrol edişin, babanın benim anladığımı bilen manidar gülüşü o kadar güzeldi ki. Sana hediyeyi sorduğumda, hatta üstüne biraz zorladığımda bile söylemeyişin de ayrıca hoşuma gitti annem. Hediye beni çok mutlu elbette, bu kesin. Ama babanla o haliniz o kadar hoşuma gitti ki hediyeniz kadar güzeldi o anınızı görmek yavrucuğum. Hele hele babanın eve gelirken hediyeyi getireceğini bildiğin için, babanın sesini duyunca bahçede telaşa kapılışın, ortamı organize edecekmiş edasıyla ellerini uzatıp,"siz durun şimdi, siz şöyle durun, ben babamın yanına geçeyim..." diye kesik kesik heyecanlı ses ile konuşman, offf kuzum benim, can kuzum, duygusal, tertemiz kuzum benimmnmm( Yazarken bile dişlerimi sıkmışım;))
İki satır da babaya not düşelim, değil mi:)) "Mustafam, senin gibi bir adamı karşıma çıkardığı için, hayat arkadaşlığı nasip ettiği için ne kadar şükretsem az; buna bilerek her gün şükrediyorum Yaradana. Yetmezmiş gibi ;)) bir de Allah bana senden çocuk sahibi olmayı da nasip etti. Şükürler olsun Rabbime. İyi ki varsın hayat arkadaşım, dostum, sırdaşım...her şeyim. Seni seviyorum...
Hayatımın anlamısınız siz, sizi seviyorum, iyi ki varsınız...
0 yorum:
Yorum Gönder