Sabah oldu, yine 06:45 civarı alarmlar çaldı ve babayla birlikte güzel uykudan, zorla uyandık. Baba hazırlandı, anne babaya sandviçini hazırladı ve babayı işe gönderip onu tatlı tatlı çağıran uykusuna kaldığı yerden devam etti...
Duru kızdan önceki sabah telaşımıza dairdi bu yazdıklarım. Şimdi ise anne kah tuvalet ihtiyacından kah duru kızın tekmelerinden ötürü gece birkaç defa uyanır; özellikle sabaha karşı 6:00 civarı sık sık uyanır; alarmı bekler; kızı ancak müsaade ettiğinden bazen hemen alarm öncesi dalabildiği için alarmla değil ama babanın tıkırtısı ile kalkar; rutin hazırlıklar kısmı yine aynıdır; baba işe gider ama bu sefer annenin uykusu kaçmıştır. Anne oturup sabah haberlerini izler kızı ile; özellikle kızının annesinin karnında oluşturduğu gözle görülür dalgalanmalar eşliğinde. Aç içilen hapımız için beklemek durumunda kaldığımız bir saatin dolmasına ancak dayanabilerek; guruldayan mide ile, acele acele kahvaltı hazırlanıp gözü dönmüş şekilde afiyetle yenilir. İşte sabahlarımız artık böyle.
Sabahlarımı da değiştirdin kızım; hiç kimsenin, hiçbir koşulda ben istemedikten sonra bölemediği muhteşem uyku sevdamı da yıktın geçtin. Biliyorum daha çooook şeyler değiştireceksin yaşamımızda...
0 yorum:
Yorum Gönder