Dün

Dün ilk kez Nazife'nin yüzünde acıyla karışık korkuyu bu kadar net hissettim. Karnında, karnının altında ve kasıklarında bütün gün ağrı ile dolaşmış durmuş. İş hayatına belli ki bir kaç hafta içinde ara verecek. Süreç şimdi daha ciddi bir yola girdi. Bir de şu meşhur "8 aylık" mevzuu var. 7 aylıkken doğanlar yaşıyor ama 8 aylıklar için durum daha kiritik-miş. Bilimsel bir veri miydi bu, nerede okumuştuk? Bir yanımız bilimselde, bir yanımız hurafelerde, dedikodularda ve vesveselerde.

Kötüyü anmayalım, kötüyü çağırmayalım.

Nazife belki şu an farkıda değil - ya da farkında ama yakında farkında olamayacak kadar meşgul olacak kendisiyle - ama ben HER ZAMAN onun yanında olacağım. İyi gününde de kötü gününde de.

Benim de olayım bu işte, günlerin bekçisiyim ben. Nazifemin günlerinin bekçisiyim...