Uzun Ara...

Son yazıyı gireli neredeyese bir ay olacak. Neler oldu bu süre zarfında? Özetle aktaracağım, ama şimdi değil.

Tıpta ilerlemeler, doktorların kalitesi, mucizevi icat internet... Tüm bunlar hamileliği bir noktaya kadar kolaylaştıran unsurlar. Yalnız bu işi ilk defa yaşayan biz hala el yordamıyla ilerliyoruz. Bize özgü değil elbet, önceki hayatından farklı bir süreci yaşayan herkes için bu böyle ve ömrün sonuna kadar böyle gidecek gibi görünüyor. Özellikle benim kimi zaman "aşırı" tedirginliğim, Nazife tarafından dizginleniyor.

İki çocuk düşünen bir çift olarak ilk çocuğun sürekli deneme yanılma ile büyütüleceğini söylemek pek zor olmasa gerek. Kaldı ki bu tespiti yaparken her ikimiz de büyük çocuk olmanın zorluklarını bilerek konuşuyoruz.

Bebeğin cinsiyeti konusu sürekli gündemde. Yalnız bunu biz gündeme getirmiyoruz, daha çok arkadaşlar, aileler... Biz biraz konuştuk ve boyumuzun ölçüsünü aldık, bu tehlikeli sulara girmeye niyetimiz yok. Neden böyle söylediğimi daha sonra anlatacağım.

Yine de merak edenler için henüz cinsiyetinin tespit edilemediğini söyleyeyim. Belli olduğunda buradan tüm dünyayla paylaşacağım.

Bir de 27 marttaki doktor randevumuzda Fasulye'nin baş-popo boyunun 7 santimetre olduğunu gördük. Ense pilisi kalınlığı normal boyutlarda, ikili test sonuçları olumsuz bir veri içermiyor.

Eller, kollar, ayaklar hiç durmuyor, annesinin yatay olduğu anlarda daha da hareketleniyor. Elini ağzına götürdüğü anda doktorumuz bir fotosunu aldı.

Önümüzdeki günlerde bir sağlık ocağı ziyareti var, ay sonuna doğru da dokturumuzu ziyaret edeceğiz.

Şimdilik bu kadar diyelim...