Bir Küçük Çizgi Film Kahramanıdır Duru

Teyze olmak… Bu düşünceye daha çok vardı o zamanlar, birinin teyzesi olabilmenin ne kadar güzel bir şey olabileceğini bilemezdim ben.. Seninle tanışmadan, bu kadar muhteşem bir duygunun varlığını bilemezdim ben…

2 Ekim 2009.. O günü hiçbir zaman unutmayacağım.. Annenin ve babanın yüzündeki o ağlamakla gülmek arasında kalan zafer ifadelerini, anneannenle dedenin telaşını, teyzenin o gülen yüzünü… Ama en çok, odaya girip de o seni gördüğüm ilk anı hiç unutmayacağım, öyle tatlı ve o kadar masum uyuyordun ki… Biz uyuyarak büyüyeceksin sandık :)

İlk kez o gün konuştuk biz senle… İlk kez o gün duyduk birbirimizin sesini ve ilk kez o gün aldık birbirimizin kokusunu… Ondan sonra zaman zaman gelemediğim oldu benim, mazeretim ne olursa olsun hep o kokuyu özledim ben, hep o sesin tınısı kulağımdaydı.. Annen beni yabancılayacağından emin olurdu benim gelmemelerim uzadığında ama sen de hiç unutmadın teyzenin sesini.. kokusunu.. (buna annen biraz bozuluyordu aslında, bana şantaj yapamadığı için). Bana her bakışında gözlerin parladı ve ben daha çok utandım her seferinde daha önce gelemediğim için… O gülüşün, kahkahaların, mızırdanmaların, ağlamaların bağımlısı oldum bence zamanla :)

Bugün bir yıldır teyzeyim ben… Bu süre zarfında sen, milyonlarca ilk yaşadın; bense bunlardan birkaç tanesine şahit olabilmenin gururunu yaşadım…

İlk ağladığında oradaydım ben… Muhtemelen ilk güldüğünde de… İlk kahkahanda orada olamayabilirim ama sana ilk öksürür gibi gülmeyi ben öğrettim.. Aslında ileride anlayacaksın ki ben sana en gereksiz şeyleri öğreten kişi olarak varolacağım hayatında, çünkü ben de aslında gereksiz şeyler biliyorum yalnızca :)

İlk adımında sanırım oradaydım, ama kesinlikle ilk teyze deyişinde yanındaydım… Hayatımda hiç bu kadar heyecanlandığımı hatırlamıyorum…

İlk dişin çıktığında da oradaydım ama bu zaten senin için oldukça sıradan bir zamandı… Ne kadar güçlü bir insan olacağının göstergesi belki de yaşıtların daha yarısına bile sahip olamadan senin sekizinci dişini rahatlıkla çıkarmış olman…

Bir yılda hayatı bu kadar değiştirebildiğin için biraz da merakla geleceği bekliyorum, nasıl bir birey olacağını düşündükçe kendimi heyecanlanmaktan alıkoyamıyorum… Nedense içimden bir ses biraz çenesi düşük olacağını, başka bir ses de uykuya fazla ihtiyaç duymayacağını söylüyor :) Tabii bunlar sadece içgüdü…

Sen benim küçük çizgi film kahramanımsın kuzum… Gözlerindeki o parıltı ile ben biliyorum ki hayat senin için yalnızca bir oyun alanı olarak kalacak, sen ne kadar büyüsen ve artık büyük bir çizgi film kahramanı olsan da değişenler yalnızca oyuncakların olacak :)

Ben de bu oyun bahçesindeki arkadaşın olarak hep yanında olacağım… Senin bize gelerek, beni teyze yaparak verdiğin hediyenin karşılığını yalnızca ömrüm boyunca yanında olarak verebilirim ben, ve bunu büyük bir keyifle yapacağımdan emin olabilirsin :)

NESLİHAN ÇETİNKAYA